Czarny kamyk

w oku łza

na brzegu muszla

metr dalej biały kamyk

słucham muzyki morza

szumu nieokiełznanych fal

pieśni wiatru

dłoń otulona ziarenkami piasku

fala dotykiem oczyszcza mnie

zabrała kolejną łzę

drzewa zmysłowo tańczą na wietrze

cisza przenika me wnętrze

jestem wolny jak ptak

mewa szybująca wśród fal

ziarnko piasku niesione przez wiatr

łza spadająca na dłoń

fale

piasek

muszelki

wiatr

kamyki

mała wydma

cisza

ja

Jak opisać smak ciszy i radości

Jak opisać życie by go nie zranić

Jak żyć by swojego ja nie zatracić

Jak być sobą i się nie zagubić

Jak dawać siebie aby się nie znudzić

Jak powiedz mi życie jak…

uciec na moją plażę

z dala od wszystkich

oczyścić myśli i złapać uśmiech

zabrać kolejny biały kamyk

wtulić się w delikatność piasku

oddać namiętności wiatru

znaleźć kolejny czarny kamyk

oddać mu ciepło dłoni

rozgrzać do białości

usłyszeć radosny śpiew fal

odrodzić w swoim ja

zachować kamyka biel

***